v1 Tá ið Dávid var vorðin gamal og mettur av døgum, setti hann son sín Sálomon sum kong yvir Ísrael. v2 Og hann stevndi saman øllum høvdingum Ísraels, prestunum og Levitunum. v3 Levitarnir frá tríati ára aldri og haðan eldri vórðu taldir; og var tal teirra alt tilsamans tríati og átta túsund menn. v4 »Av hesum,« segði hann, »skulu tjúgu og fýra túsund vera fyri verkum við hús Harrans, og seks túsund vera umsjónarmenn og dómarar; v5 fýra túsund skulu vera duravørðir, og fýra túsund lova Harranum við ljóðførum teimum, ið eg havi gjørt til at lovsyngja við.«
v6 Og Dávid skifti teir sundur í flokkar eftir Levisonum, Gersjon, Kehat og Merari. v7 Av Gersjonitum vóru Ládan og Sjimei. v8 Synir Ládans: Jehiel, sum var oddamaður, Zetam og Jóel, tríggir í alt. v9 Synir Sjimei: Sjelomit, Háziel og Háran; hesir tríggir vóru ættarhøvdingar Ládansættar. v10 Synir Sjimei: Jáhat, Ziza, Jeusj og Beria; hesir fýra vóru synir Sjimei. v11 Jáhat var oddamaður og Ziza næstur; men Jeusj og Beria áttu ikki nógvar synir, so at teir taldust ein ætt, ein embætisflokkur.
v12 Synir Kehats: Amram, Jizhar, Hebron og Uzziel, fýra í alt. v13 Synir Amrams: Áron og Móses. Men Áron varð saman við sonum sínum fráskilaður hinum til at verða vígdur sum háheilagur um allar ævir, til tess at teir skuldu kynda offureld frammi fyri Harranum, tæna honum og vælsigna í navni hans um aldur og ævir. v14 Men synirnir hjá tí Guðsmanni Mósesi taldust upp í Levi ætt. v15 Synir Mósesar: Gersjom og Eliezar. v16 Synir Gersjoms: Sjúbael, ið var oddamaður. v17 Synir Eliezars: Rehabja, sum var oddamaður; aðrar synir átti Eliezar ikki; men synir Rehabja vóru fjølmargir. v18 Synir Jizhars: Sjelomit, sum var oddamaður. v19 Synir Hebrons: Jerija, sum var oddamaður, annar Ámarja, triði Uzziel, fjórði Jekámeam. v20 Synir Uzziels: Mika, sum var oddamaður, og annar Jissjija.
v21 Synir Merari: Máli og Musji. Synir Máli: Eleazar og Kisj. v22 Eleazar átti ongar synir, tá ið hann doyði, einans døtur, og frændur teirra, synir Kisj, tóku tær til konu. v23 Synir Musji: Máli, Eder og Jeremot, tríggir í alt.
v24 Hesir vóru synir Levi eftir ættarfólki teirra, ættarhøvdingarnir, ið kannaðir vóru við navnateljing eftir høvdum teirra, teir, sum høvdu tænastustørv í húsi Harrans, tjúgu ára gamlir og haðan eldri. v25 Tí at Dávid hugsaði: »Harrin, Guð Ísraels, hevur nú givið fólki sínum hvílu og tikið upp bústað sín í Jerúsalem um ævir. v26 Levitunum tørvar tí ikki longur at bera tjaldtemplið og tænastuamboð tess. v27 Eftir síðstu formælum Dávids vórðu teir Levitar taldir, ið vóru tjúgu ára gamlir og haðan eldri. v28 Men starv teirra skal vera at hjálpa sonum Árons við tænastuni í húsi Harrans, í forgørðum og herbergum og við at reinsa allar halgilutir og starva við øllum, ið er at gera í húsi Guðs; v29 teir skulu stíla fyri sýnisbreyðum og mjøli til grónoffurs, hinum ósúrgaðu køkunum, pannuni og deignum og øllum rúmmátum og longdarmátum v30 og hvønn morgun ganga fram til at tigna og lovsyngja Harranum og somuleiðis um kvøldið v31 og hvørja ferð, tá ið brennioffur verða ofrað Harranum á hvíludøgum, tendringardøgum og á hátíðunum, so nógvir í tali, sum teimum er tilskilað at standa ísenn fyri ásjón Harrans. v32 Soleiðis skulu teir hava í varðveitslu alt tað, sum er at gera við samfundartjaldið og við tað heilaga og hjálpa brøðrum sínum, sonum Árons, við tænastuni í húsi Harrans.