v1 Tá fór Ísrael avstað við øllum, sum hann átti, og hann kom til Beersjebu og ofraði Guði Ísaks, faðirs síns, sláturoffur. v2 Men Guð talaði við Ísrael í náttarsjón og segði: »Jákup, Jákup!« Hann svaraði: »Her eri eg!« v3 Og hann mælti: »Eg eri Guð, Guð faðirs tíns. Óttast ikki fyri at fara til Egyptalands; tí at har skal eg gera teg at miklari tjóð. v4 Eg skal sjálvur koma við tær til Egyptalands, og eg man eisini føra teg aftur haðan; og Jósef skal lata eygu tíni aftur.« v5 Síðan fór Jákup frá Beersjebu. Synir Ísraels settu Jákup, faðir sín, og børn síni og konur sínar upp í vagnarnar, sum Fárao hevði sent eftir honum. v6 Og teir tóku fenað sín og allan tann eyð, sum teimum hevði ognast í Kánáanlandi, og komu til Egyptalands, Jákup og alt avkom hansara við honum. v7 Soleiðis flutti hann við sær synir og sonasynir sínar, døtur og sonadøtur sínar og alt avkom sítt til Egyptalands.
v8 Hesi eru nøvn Ísraels sona, sum komu til Egyptalands, Jákup og synir hansara: Ruben, frumgitni sonur Jákups. v9 Men synir Rubens vóru: Hánok, Pallu, Hezron og Karmi. v10 Synir Símeons: Jemuel, Jámin, Óhad, Jákin, Zóhar og Sjául, sonur kanversku konunnar. v11 Synir Levi: Gersjon, Kehat og Merari. v12 Synir Júda: Er, Ónan, Sjela, Perez og Zera. Men Er og Ónan doyðu í Kánáanlandi; og synir Perez vóru Hezron og Hámul. v13 Synir Issakars: Tóla, Pua, Jásjub og Sjimron. v14 Synir Zebulons: Sered, Elon og Jáleel. v15 Hesir vóru synir Leu, sum hon føddi Jákupi í Paddon-Áram, umframt Dinu, dóttur hans. Allir synir og allar døtur hansara vóru tríati og trý. v16 Og synir Gáds: Zifjon, Haggi, Sjúni, Ezbon, Eri, Áros og Áreli. v17 Og synir Ásjers: Jimna, Jisjva, Jisjvi, Beria og Sera, systir teirra. Synir Beria vóru Heber og Malkiel. v18 Hesir vóru synir Zilpu, sum Lában gav Leu, dóttur síni; hesar føddi hon Jákupi, sekstan sálir. v19 Og synir Rakular konu Jákups: Jósef og Benjamin. v20 Jósef fekk í Egyptalandi synir við Asnat, dóttur Potifera prests í Ón: Efraim og Manasse. v21 Synir Benjamins vóru: Bela, Beker, Asjbel, Gera, Náaman, Ehi, Rosj, Muppim, Huppim og Ard. v22 Hesir vóru synir Rakular, sum hon føddi Jákupi, íalt fjúrtan sálir. v23 Sonur Dáns var Husjim. v24 Synir Naftali: Jázeel, Guni, Jezer og Sjillem. v25 Hesir vóru synir Billu, sum Lában gav Rakuli, dóttur síni; hesar føddi hon Jákupi, sjey sálir íalt. v26 Og alt húski Jákups, ið kom við honum til Egyptalands, og sum av honum var komið, var seksti og seks sálir, umframt sonakonur Jákups. v27 Synir Jósefs, ið føddust honum í Egyptalandi, vóru tveir. Allar sálir av ætt Jákups, ið komu til Egyptalands, vóru sjeyti.
v28 Hann sendi nú Júda undan sær til Jósefs, til tess at hann skuldi beina teimum á Gosen. Síðan komu teir til Gosenlands. v29 Tá læt Jósef búgva til vagn sín og fór ímóti faðir sínum til Gosen; og tá ið hann hitti hann, hálsfevndi hann hann og græt leingi í ørmum hans. v30 Tá segði Ísrael við Jósef: »Nú doyggi eg glaður; tí at nú havi eg sæð andlit títt, at tú enn ert á lívi!« v31 Men Jósef segði við brøður sínar og við húsfólk faðirs síns: »Nú skal eg fara og bera Fárao hesi tíðindi og siga við hann: Brøður mínir og húsfólk faðirs míns í Kánáanlandi eru komin til mín. v32 Hesir menn eru hirðar og fenaðarmenn; nú eru teir komnir higar við smalum og stórdýrum sínum og øllum, sum teir eiga. v33 Men tá ið nú Fárao stevnir tykkum fyri seg og spyr tykkum um starv tykkara, v34 tá skulu tit svara: Trælir tínir hava frá barnaárum av verið fenaðarmenn eins og fedrar sínir, – til tess at tit mega fáa loyvi til at búgva í Gosenlandi; tí at Egyptar hava andstygd fyri øllum hirðum.«