v1 Men Zidkia sleit trúnað við Bábel kong; á níggjunda ríkisári hans á tíggjunda degi hins tíggjunda mánaðar fór tí Nebukadnezar, Bábel kongur, við øllum heri sínum ímóti Jerúsalem og kringsetti hana; og teir bygdu hervirki kring um hana. v2 Borgin var soleiðis kringsett alt fram at ellivta ríkisári Zidkia kongs. v3 Á níggjunda degi hins fjórða mánaðar, tá ið svølturin var harður í borgini, og fólk landsins einki hevði at eta, v4 tá varð lið brotið inn í borgina. Kongurin flýddi um náttina við øllum hermonnum sínum gjøgnum liðið, sum var millum báðar múrarnar tætt við kongsgarðin, meðan Kaldear sótu um borgina, og hann helt ferðini móti Árabaslættanum. v5 Men herur Kaldea helt aftan á kongin og fekk hann aftur á Jerikoslættanum; tá var allur herur hansara spjaddur burtur frá honum. v6 Teir tóku kongin á hondum og fluttu hann til Ribla til Bábel kongs; og har varð hann dømdur. v7 Synir hansara drópu teir fyri eygum hans, síðan stungu teir eygu hansara út og løgdu hann í koparfjøtur, og soleiðis fluttu teir hann til Bábel.
v8 Men á sjeynda degi hins fimta mánaðar – á nítjanda ríkisári Nebukadnezars, Bábel kongs – kom Nebuzaradan lívvarðarhøvdingi, ein av tænarum Bábel kongs, til Jerúsalem; v9 hann setti eld á hús Harrans og kongshøllina og brendi upp øll hús í Jerúsalem og øll hús hjá megnarmonnum. v10 Og allir hermenn Kaldea, sum lívvarðarhøvdingin hevði við sær, brutu Jerúsalems borgargarðar niður. v11 Tað, sum eftir var av fólki í borgini og hersvíkjararnar, sum rýmdir vóru yvir til Bábel kongs, og somuleiðis tað, ið eftir var av ídnaðarmonnum, herleiddi Nebuzaradan lívvarðarhøvdingi. v12 Men lívvarðarhøvdingin læt nakað av roðstúkufólki landsins vera eftir sum víngarðsmenn og akurdyrkarar. v13 Koparsúlurnar í húsi Harrans og kervagnarnar og koparhavið, sum var í húsi Harrans, brutu Kaldear sundur og fluttu koparið til Bábel. v14 Og pottarnar og eldspakarnar, knívarnar og bollarnar og øll koparamboð, ið nýtt høvdu verið við gudstænastuna, tóku teir. v15 Eisini tók lívvarðarhøvdingin eldpannurnar og offurbollarnar, sum vóru av gulli og silvuri; v16 báðar súlurnar, havið og kervagnarnar, sum Sálomon hevði latið gera í húsi Harrans – koparið av øllum hesum lutum varð ikki vigað. v17 Átjan alnir var onnur súlan høg, uppi á henni var súlnahøvd av kopari, tríggjar alnir høgt; rutt net og granatepli vóru kring um súlnahøvdið, alt samalt av kopari; á sama hátt var hin súlan gjørd.
v18 Lívvarðarhøvdingin tók Seraja høvuðsprest og Zefanja annan prest og duravørðirnar tríggjar. v19 Og úr borgini tók hann ein hirðmann, sum var á odda fyri herfólkinum, og fimm mans av teimum, ið stóðu kongi næstir, og sum enn funnust í borgini, og somuleiðis skrivara herhøvdingans, ið beyð út fólkinum til hertænastu, og seksti mans av fólki landsins, sum eftir var í borgini – v20 teir tók Nebuzaradan lívvarðarhøvdingi og flutti til Ribla til Bábel kongs. v21 Og Bábel kongur læt teir drepa í Ribla í Hámats landi. Soleiðis varð Júda herleiddur úr landi sínum.
v22 Yvir fólkinum, ið eftir var í landinum, teimum, ið Nebukadnezar, Bábel kongur, hevði latið vera eftir, setti hann Gedalja Áhikamsson, Sjáfanssonar. v23 Men tá ið herhøvdingarnir og menn teirra frættu, at Bábel kongur hevði skipað Gedalja landsstjóra, fóru teir til Mizpa á fund við hann, Ísmael Netanjason, Jóhanan Káreason, Seraja Tanhumetsson úr Netofa og Jáazanja, sonur Máakatitans, saman við monnum sínum. v24 Tá legði Gedalja teimum og monnum teirra dýrt við og segði við teir: »Óttist ikki fyri Kaldeum; verðið verandi í landinum og tænið Bábel kongi; tá man vignast tykkum væl!« v25 Men í sjeynda mánaði komu teir Ísmael Natanjason Elisjámasonar av kongsætt og tíggju mans við honum og drópu Gedalja og teir Júdamenn og Kaldear, ið hjá honum vóru í Mizpa. v26 Tá helt alt fólkið avstað, bæði ung og gomul og herhøvdingarnir, og teir fóru til Egyptalands, tí teir óttaðust Kaldear.
v27 Men á tríatiunda og sjeynda útlegdarári Jójakins, Júda kongs, á tjúgunda og sjeynda degi hins tólvta mánaðar, náðaði Evil-Merodak, Bábel kongur – ið tað árið var vorðin kongur – Jójakin, Júda kong, og slepti honum úr myrkustovu. v28 Hann talaði blídliga við hann og gav honum sæti fyri oman teir kongar, ið hjá honum vóru í Bábel. v29 Jójakin fór úr fangabúna sínum og át dagliga við kongsins borð, so leingi sum hann livdi. v30 Og alla ævi sína fekk hann vistir av kongi, alt tað, ið honum hvønn dag var tørvur á.