v1 Eftir Ábimelek reis upp Tóla Puason, Dódosonar, til at bjarga Ísrael. Hann var ættaður úr Issakar og búði í Sjámir á Efraims fjøllum. v2 Og hann var dómari í Ísrael tjúgu og trý ár. Síðan andaðist hann og varð jarðaður í Sjámir.
v3 Eftir hann reis upp Jáir Gileaditi og var dómari í Ísrael í tjúgu og tvey ár. v4 Hann átti tríati synir; teir riðu á tríati asnafolum og høvdu tríati borgir; tær eita enn í dag Jáirs tjaldbygdir og standa í Gileads landi. v5 Síðan andaðist Jáir og varð jarðaður í Kámon.
v6 Men Ísraelsmenn hildu áfram at gera tað, ið ilt var í eygum Harrans og dýrkaðu Báalar og Ástartur og gudar Áramita og Zidonita og gudar Móabita og Ammonita og gudar Filista og søgdu burtur Harran og dýrkaðu hann ikki. v7 Tá tendraðist vreiði Harrans móti Ísrael, og hann gav teir Filistum og Ammonitum upp í hendur. v8 Og teir nívdu og kúgaðu Ísraelsmenn tað árið; og í átjan ár kúgaðu teir allar Ísraelsmenn, sum búðu handan fyri Jórdan í landi Ámorita í Gilead. v9 Ja, Ammonitar hildu yvir um Jórdan til at herja á Júda og Benjamin og Efraims hús, so at Ísraelsmenn vórðu illa trongdir. v10 Tá rópaðu Ísraelsmenn til Harrans og søgdu: »Vit hava syndað móti tær; tí at vit hava sagt burtur Harran, Guð okkara, og hava dýrkað Báalarnar. v11 Men Harrin svaraði Ísraelsmonnum: »Hava ikki Egyptar, Ámoritar, Ammonitar, Filistar, v12 Zidonitar, Ámalekitar og Midianitar nívt tykkum? Og tá ið tit rópaðu til mín um hjálp, frelsti eg tykkum úr hondum teirra. v13 Men tit hava sagt meg burtur og hava dýrkað aðrar gudar; tí vil eg ikki hjálpa tykkum aftur. v14 Farið nú og rópið teir gudar um hjálp, sum tit hava kosið tykkum! Latið teir nú hjálpa tykkum í neyð tykkara!« v15 Tá søgdu Ísraelsmenn við Harran: »Vit hava syndað! Ger við okkum, rætt sum tær líkar! Men frels okkum nú hesa einu ferðina!« v16 Síðan tveittu teir frá sær hinar fremmandu gudar og dýrkaðu Harran. Tá harmaðist hann yvir eymd Ísraels.
v17 Ammonitar savnaðust nú saman og settu herbúðir sínar í Gilead. Eisini Ísraelsmenn savnaðust og settu herbúðir sínar í Mizpa. v18 Tá segði fólkið, høvdingar Gileads, hvør við annan: »Hvør er tann maður, ið fyrstur vil hevja orrustu móti Ammonitum? Hann skal verða høvdingi yvir øllum Gileadbúgvum.«