v1 Og triðja dagin varð hildið brúdleyp í Kána í Galileu, og móðir Jesu var har. v2 Men eisini Jesus varð boðin í brúdleypið og lærusveinar hansara. v3 Og tá ið har treyt vín, sigur móðir Jesu við hann: »Tey hava einki vín.« v4 Og Jesus sigur við hana: »Kvinna, hvat vilt tú mær? Enn er ikki mín tími komin.« v5 Móðir hansara sigur við tænararnar: »Hvat hann so sigur við tykkum, tað skulu tit gera.« v6 Men har vóru sett seks vatnsker av steini eftir reinsanarsiði hjá Jødum, og tók hvørt teirra tvær ella tríggjar kannur. v7 Jesus sigur við teir: »Fyllið vatnskerini við vatni!« Og teir fyltu tey á tremur. v8 Og hann sigur við teir: »Oysið nú upp og berið høvuðskokkinum!« Og teir bóru honum. v9 Men tá ið høvuðskokkurin smakkaði á vatnið, sum var vorðið vín, og ikki visti, hvaðan tað var, – men tænararnir, sum høvdu oyst vatnið upp, vistu tað – kallar høvuðskokkurin á brúðgómin og sigur við hann: v10 »Hvør maður setir fyrst hitt góða vínið fram, og tá ið teir eru vorðnir druknir, hitt ringara; tú hevur goymt hitt góða vínið líka til nú.« v11 Hesa byrjan av teknum sínum gjørdi Jesus í Kána í Galileu og opinberaði dýrd sína, og lærusveinar hansara trúðu á hann.
v12 Eftir hetta fór hann oman til Kapernaum, hann sjálvur og móðir hansara og brøður hansara og lærusveinar hansara, og tey vóru har ikki mangar dagar.
v13 Og páskir hjá Jødum vóru nær, og Jesus fór niðan til Jerúsalem. v14 Og hann hitti teir sitandi í halgidóminum, sum seldu neyt og seyð og dúgvur, og peningavekslararnar. v15 Og hann gjørdi sær ein koyril av reipum og rak teir allar út úr halgidóminum, bæði seyðin og neytini, og hann spjaddi smápengarnar hjá vekslarunum útum og koyrdi borð teirra um koll. v16 Og við dúgvuseljararnar segði hann: »Takið hetta burtur hiðani; gerið ikki hús faðirs míns til krambúð!« v17 Lærusveinum hansara rann í huga, at skrivað stendur: »Vandni um hús títt skal eta meg upp.« v18 Tá tóku Jødarnir til orða og søgdu við hann: »Hvat tekin sýnir tú okkum, eftir sum tú gert hetta?« v19 Jesus svaraði og segði við teir: »Brótið niður hetta templið, og eftir trimum døgum skal eg reisa tað.« v20 Tá søgdu Jødarnir: »Í seks og fjøruti ár hevur hetta templið staðið í gerð, og tú vilt reisa tað eftir trimum døgum!« v21 Men hann talaði um tempul likams síns. v22 Tá ið hann tí var upprisin frá deyðum, mintust lærusveinar hansara til, at hann hevði sagt hetta; og teir trúðu skriftini og tí orði, sum Jesus hevði sagt. v23 Men tá ið hann var í Jerúsalem á páskum, um hátíðina, trúðu mangir á navn hansara, tá ið teir sóu tekin hansara, sum hann gjørdi. v24 Men Jesus sjálvur leit seg ikki til teirra, við tað at hann kendi allar, v25 og honum ikki tørvaði, at nakar vitnaði um menniskjuna; tí at hann visti sjálvur, hvat ið var í menniskjuni.