v1 Tí sí, dagurin kemur, brennandi eins og ovnur; og allir hinir hástóru og allir teir, ið órættvísi fremja, verða eins og hálmur, og dagurin, ið kemur, skal seta eld á teir, sigur Harri herliðanna, so at hvørki rót ella grein verður eftir av teimum. v2 Men yvir tykkum, ið óttast navn mítt, skal rættvísisólin rísa við heilsubót undir veingjum sínum; og tit munnu ganga út á vøll at spæla tykkum, eins og kálvar slopnir úr kvíggj, v3 og traðka hinar gudleysu niður, so at teir verða bos undir iljum tykkara, á tí degi tá ið eg taki mær um reiggj, sigur Harri herliðanna.
v4 Minnist lógina, sum eg álegði Mósesi, tænara mínum, á Hórebs fjalli, og øll boðorð og lógmál viðvíkjandi øllum Ísrael.
v5 Sí, eg sendi tykkum Elia profet, áður enn Harrans mikli og øgiligi dagur kemur. v6 Hann skal snúgva hjørtum fedranna at børnunum og hjørtum barnanna at fedrunum, til tess at eg skal ikki koma og sláa landið við deyðavígslu.